آخرین حرف با دومین قلب وجودم

پسرم

سپهر جان

34 هفته و 5 روز به پایان رسید. کوله بارت را ببند.   فرشته الهی وقت کوچ است. خوب ها زودتر کوچ  می کنند.    باید از خوبی و پاکی پا به دنیای سختی بگذاری . میدانم که از حسم، احساس میکنی که وقت آمدن است.   ماهها و هفته ها و روزها و ساعت ها گذشتند و فقط دقایقی  تا اولين نگاه مادر و فرزندي باقي مانده. دقایقی تا لمس دستان كوچكت و دوختن نگاهم به صورت معصومت. وجودی كه نديده عاشقش شدم و بارها و بارها در روياهام با چهره هاي مختلف ديدمش. ای نور دیده ام بی صبرانه منتظرت هستم.

میترسم  ...    تودر درونم بودی و من دلتنگت بودم . میترسم اکنون بیرون باشی و دلتنگ ترت شوم حرکاتت تندتر شده . نترس عزیزم قول میدهم همیشه وتاوقتی جان در بدن دارم درکنارت وبا توبمانم.